błahy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, błahyhszy {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który jest nieistotny, niegodny uwagi, bez znaczenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obrazić się z błahego powodu. Błaha przyczyna, sprawa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błahy — błahyhszy «nie mający istotnego znaczenia, wartości, niegodny uwagi» Błahy powód. Martwić się z błahych przyczyn. Błaha sprawa … Słownik języka polskiego
болого — благо , нар. хорошо , местн. н. Бологое, нар. болозе хорошо (из *болозѣ); цслав. заимств.: благой, благо; ср. укр. болого, ст. слав. благъ, болг. благо еда, запретная во время поста , сербохорв. бла̑г благой, хороший , бла̑го имущество; деньги;… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Crixivan — Strukturformel Allgemeines Freiname Indinavir Summenformel … Deutsch Wikipedia
Indinavir — Strukturformel Allgemeines Freiname Indinavir Summenformel … Deutsch Wikipedia
świecić — 1. pot. Świecić cerami, łatami, dziurami «mieć podarte, połatane ubranie, buty»: Był wychudzony, ubrany w wysmarowaną panterkę i świecące dziurami spodnie. M. Nurowska, Czyściec. 2. pot. Świecić gołym ciałem, golizną, posp. gołym tyłkiem… … Słownik frazeologiczny
bagatelny — «niewiele znaczący; nieważny, błahy» Bagatelne sprawy. Bagatelna suma, strata … Słownik języka polskiego
beztreściowy — rzad. «nie mający głębszej treści; błahy, beztreściwy» Beztreściowy werbalizm … Słownik języka polskiego
beztreściwy — 1. «nie mający wartościowych składników odżywczych» Beztreściwe pożywienie. Beztreściwa pasza. 2. «nie mający głębszej treści, sensu; błahy» Beztreściwe gadanie … Słownik języka polskiego
blady — bladzi, bledszy (bladszy) 1. «nie mający rumieńców; mizerny» Śmiertelnie, trupio blady. Blady jak ściana, jak papier, jak płótno. Blady z gniewu, ze złości. ◊ Blady strach padł na kogoś «ktoś się przestraszył» ◊ Blada twarz «w opowiadaniach o… … Słownik języka polskiego
bluetka — ż III, CMs. bluetkatce; lm D. bluetkatek teatr. «drobny, błahy utwór sceniczny o dowcipnym dialogu» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
